- Bel ons!
van spiritualiteit naar sentimentaliteit
Van spiritualiteit naar sentimentaliteit
Kijk eens op facebook hoeveel speciale pagina's er rond dieren zijn.
En zie de hoeveelheid berichten en foto's die daar verschijnen.
Verhalen over ziektes, dierenartsen bezoek, dieet, medicatie,
zindelijkheids perikelen, overlijdingsannonces, en in memoriams.
Het verdriet rond een ingeslapen hondje is intens en wil men delen.
Het aantal "sterkte", "ach wat verdrietig", "we leven met jullie mee",
likes zijn niet van de lucht. Mensen zeggen zich zonder hond eenzaam
en alleen te voelen; "het was hun kindje". Aan de ene kant is het mooi
als je je verbonden voelt met je hond of poes; je er goed voor bent.
Aan de andere kant zie ik hier toch ook een verarming een verschuiven
van naastenliefde naar dierenliefde, een verschuiven van spiritualiteit
naar sentimentaliteit. Spiritualiteit richt zich op mensen en dingen buiten
ons, sentimentaliteit is een soort opgewekt verzwelgen in eigen verdriet,
eigen misnoegen; het hondje is dan een uitlaatklep/subsituut daarvoor.
Ik zie meer verschuivingen het aanbidden van popidolen en hun muziek,
sporthelden die tot icoon worden verheven, het idolate rond voetbalwed-
strijden, fan zijn in hart en nieren.... - het hele leven is daar op gericht.
Ik zie in dit gebeuren een soort religieusiteit; men wil het grote, het over-
stijgende beleven. Niet in een kerk maar op het veld, niet rond een god
maar rond een sportheld, popidool, voetbalploeg, Andre Hazes. Vaak wordt
bij dergelijke gelegenheden breed gehuild; sentimenten mogen dan vrij
naar buiten komen.
Medium ies/no copyright
(Voor u)
![]() |
Terug naar de BLOG van Medium Ies
- Bel ons!